Zamek w Kórniku

Zamek w Kórniku

Muzeum

Ceny biletów:

aktualny cennik

wszelkie informacje o Muzeum:

+48 531 990 142 od wtorku do niedzieli 10.00-16.00

rezerwacja@bk.pan.pl

Szanowni Państwo,

Uprzejmie informujemy, że wnętrza Zamku Kórnickiego będą udostępniane dla zwiedzających od 16 maja, od wtorku do niedzieli w godz. 10.00-16.00.

Bibliotekę dla czytelników w Zamku Kórnickim i w Pałacu Działyńskich (niestety nadal w stopniu bardzo ograniczonym) uruchamiamy od 25 maja.

Wkrótce opublikujemy nowe, zmienione zasady korzystania z biblioteki oraz zwiedzania wnętrz, które wymusiły na nas ograniczenia wynikające ze stanu epidemii w Polsce.

ZAMEK KÓRNICKI
Już dziś zapowiadamy, że nie będzie możliwości zwiedzania w grupach. Zamek będzie można zwiedzać tylko indywidualnie, gdyż jednorazowo w pomieszczeniu przebywać będzie mogło maksymalnie 5 zwiedzających.

Proszę się więc z góry uzbroić w cierpliwość, gdyż będziemy limitować wejścia do Zamku.

AUDIOPRZEWODNIK
Zachęcamy Państwa do BEZPŁATNEGO pobierania w sklepie Google Play aplikacji Zamek w Kórniku. Wystarczy zabrać smartfon i słuchawki, by zwiedzać Zamek w Kórniku z własnym.

Kilka słów o Zamku...

Początki historii kórnickiego zamku sięgają średniowiecza, gdy właścicielami Kórnika byli Górkowie. To najprawdopodobniej oni w XIV w. rozpoczęli budowę swojej rodowej siedziby. Ukończona około 1430 r. murowana, obronna budowla otoczona była fosą, a dostęp do niej był możliwy jedynie przez zwodzony most oraz opuszczaną kratę. Do dziś z tego okresu zachowały się stare mury i piwnice obiektu. W XVI w. zamek został przebudowany w stylu renesansowym, tak świetnie, iż w 1574r. przyjmowano w nim Henryka Walezego spieszącego na koronację do Krakowa. Nowy okres świetności zamku nastąpił w drugiej połowie XVIII w. kiedy jego właścicielką była Teofila z Działyńskich Szołdrska-Potulicka. Ta światła i gospodarna właścicielka przebudowała swoją siedzibę nadając jej charakter barokowej rezydencji arystokratycznej. Ostatnią przebudowę zamku przeprowadził w XIXw. Tytus Działyński. Zaprojektowana przez Karla Friedricha Schinkla, i przebudowana przez miejscowych rzemieślników, neogotycka rezydencja rodu Działyńskich charakterem nawiązuje do budowli obronnych.

W środku ogromne wrażenie robią bogato zdobione drewniane podłogi, odrzwia oraz sufity. Niezmienione, zachowane z pietyzmem wnętrza muzeum wyposażone są w meble różnych stylów i epok, militaria polskie i wschodnie, wyroby rzemiosła artystycznego z porcelany i srebra, jak i obrazy. Na parterze mieszczą się dawne pokoje mieszkalne, m.in. apartamenty właściciela zamku, pokój pani domu, salon i sala jadalna, a także zakątek myśliwski z kolekcją etnograficzną, którą przywiózł Władysław Zamoyski z podróży do Australii, Nowej Zelandii i wysp Pacyfiku. Na piętrze znajduje się duża sala muzealna oraz biblioteka i pokoje gościnne używane obecnie jako pomieszczenie biblioteczne i pracownie naukowe.

...a nocami – jak głosi legenda – po parku i zamkowych komnatach przechadza się Teofila z Działyńskich Szołdrska-Potulicka zwana „Białą Damą” (od koloru sukni na jedynym jej portrecie)... Na dziedzińcu zamkowym stoją dwie XVIII-wieczne oficyny. Mniejsza z nich to tzw. „Klaudynówka” (na cześć Klaudyny z Działyńskich), w której obecnie odbywają się okolicznościowe wystawy. Nad brzegiem jeziora wybudowano w połowie XVIII w. trzecią oficynę zwaną „Australią” (od przechowywanych tu niegdyś zbiorów etnograficznych pochodzących z Australii).

Do zespołu zamkowego należy także wozownia, w której stoją powozy londyńskie, kupione przez Jana Działyńskiego w 1856 r. w Paryżu od lorda Pembrocka, na ślub z księżniczką Izabellą z Czartoryskich.

Informacje